Afstudeerstage bij Fabrique: What should (A)I do with my money?
Is het slim om nu een huis te kopen, in deze markt? Hoe begin ik met sparen voor mijn pensioen? En kan ik vertrouwen op een AI-tool om me daarbij te helpen?
Hi! Ik ben Flien Groeneveld, 24 jaar oud en masterstudent Strategic Product Design aan de TU Delft. Tijdens mijn afstudeerstage bij Fabrique dook ik in een vraag die steeds belangrijker wordt: hoe kunnen we AI inzetten om mensen te ondersteunen bij hun financiële keuzes?
Er verschijnen steeds meer slimme tools en financiële apps die zeggen dat ze je kunnen helpen. Maar veel mensen twijfelen: Is dit wel te vertrouwen? Begrijpt deze tool wat ik belangrijk vind? Samen met verzekeraar a.s.r. en Fabrique onderzocht ik hoe we AI kunnen ontwerpen die aansluit bij wat mensen nodig hebben. In plaats van alleen te kijken naar harde cijfers, zoals inkomen of spaargeld, keek ik ook naar hoe mensen zich voelen bij hun geldzaken. Wat geeft rust? Wanneer voel je je zeker over een financiële keuze? Dat noemen we subjectieve financiële gezondheid.
Van ontwerpprincipes naar AI-prototype
Ik begon met literatuuronderzoek en interviews met experts en gebruikers. In een reeks Foresight-workshops nodigde ik deelnemers uit om mogelijke toekomsten te verbeelden met behulp van AI image generation tools, zoals Midjourney: wat als AI straks je vaste financiële coach is? Waar liggen je grenzen?
Stel je voor: Wat als je smartwatch detecteert dat je een week slecht hebt geslapen, weinig hebt bewogen en vaak pizza hebt besteld - en je zorgpremie automatisch stijgt? Juist zulke radicale scenario’s hielpen om het gesprek op gang te brengen. Ze maakten persoonlijke waarden en onderliggende spanningen zichtbaar: Mensen willen best hulp van AI, maar wel op hún voorwaarden. Ze verlangen naar overzicht en inzicht, maar zonder overweldigd te raken. Personalisatie is belangrijk, maar zo ook privacy.
Deze spanningsvelden, ofwel value tensions, vormen de basis voor zes ontwerpprincipes die aangeven hoe we deze waarden kunnen balanceren door middel van een design-aanpak:
1. Design for adjustable guidance (Value tension: User autonomy vs. AI control);
2. Make systems explainable without overwhelming (Value tension: Transparency vs. Simplicity);
3. Balance speed with emotional sensitivity (Value tension: Efficiency vs. Human touch);
4. Help users take small steps today that build toward tomorrow (Value tension: Short-term support vs. Long-term planning);
5. Design with systemic awareness (Value tension: Technical Logic vs Societal Impact);
6. Let users decide how personalized their experience should be (Value tension: Personalization vs. Privacy).
Deze principes bracht ik samen in één AI-tool: de Sustainability Mentor. Deze digitale coach helpt starters bij het verduurzamen van hun woning, met advies op maat op basis van woningdata, voorkeuren en lange termijn impact. De tool is zo ontworpen dat gebruikers op elk moment kunnen bijsturen: met toggles voor personalisatie, laagdrempelige uitleg in lagen (zonder te overweldigen), en opties om een menselijk adviseur te betrekken op cruciale momenten.
Fabrique als creatieve speeltuin
Vanaf dag één voelde ik me thuis bij Fabrique – door de gezellige lunches, borrels en open sfeer. Wat ik vooral fijn vond, was de balans tussen vrijheid en betrokkenheid. Ik mocht mijn eigen onderwerp kiezen en er echt diep in duiken, maar werd ook steeds geprikkeld om verder te denken en keuzes te bevragen. Mijn mentor Oscar dacht altijd kritisch mee en hielp me om complexe ontwerpvragen steeds weer terug te brengen naar wat de gebruiker écht nodig heeft.
Een groot voordeel was dat Fabrique onderdeel is van Eidra, net als techpartner Q42. Dankzij die verbinding kon ik makkelijk schakelen met AI-experts, developers en strategische consultants van zusterbedrijven van Fabrique. Het gaf me de kans om ideeën te toetsen, keuzes te onderbouwen met behulp van experts uit verschillende vakgebieden.
Daarnaast mocht ik ook bijdragen aan de studio zelf. Ik organiseerde een vibecoding-sessie: een workshop waarin we met AI-tools zoals Lovable in enkele minuten werkende prototypes bouwden. Door samen te bouwen aan een echte use case ervaarden collega’s direct hoe zo’n nieuwe AI tool creatieve versneller kan werken - ideaal voor design sprints! Ik mocht ook meedenken over hoe Fabrique zich als design bureau kan positioneren in een wereld waarin AI steeds prominenter wordt. Ik kreeg het gevoel dat mijn input er echt toe deed.
Wat ik vooral fijn vond aan mijn stage bij Fabrique, was de balans tussen vrijheid en betrokkenheid. Ik mocht mijn eigen onderwerp kiezen en er echt diep in duiken, maar werd ook steeds geprikkeld om verder te denken en keuzes te bevragen.
Wat ik meeneem
Mijn tijd bij Fabrique heeft me niet alleen geholpen om mijn afstudeerproject naar een hoger niveau te tillen, maar ook om mijn rol als ontwerper opnieuw te definiëren.
Het project begon met het idee om een vette conversational AI-interface te bouwen die mensen financieel advies zou geven. Maar uit het gebruikersonderzoek bleek iets anders: mensen willen niet per se een slimme assistent die alles overneemt. Ze willen ruimte om zelf te ontdekken - op hun eigen tempo, in hun eigen taal.
Dus het ontwerp verschoof. In plaats van te bouwen voor de technologische wow-factor, ging ik bouwen voor wat mensen écht nodig hebben: tijd, overzicht, uitleg, en het gevoel dat ze zelf de regie houden. Dat werd uiteindelijk de rode draad van dit project: niet ontwerpen wat AI allemaal kan, maar ontwerpen wat mensen nodig hebben voor momenten die ertoe doen.